ผมได้รับการ Comment หรือบ่นอยู่เป็นประจำว่า ผมพูดแต่เรื่องเก่าๆ เรื่องที่เป็นพื้นฐานที่ฝรั่งเรียกกันว่า วิชา 101 บางครั้งก็อาจจะไม่ถูกใจคนฟังเท่าไหร่นัก เพราะว่าบางครั้งผมเองก็ไม่รู้จริงๆ ว่าคนฟังนั้นมีพื้นฐานความรู้อะไรมาบ้าง ยากไปก็บ่น ง่ายไปก็ว่ากัน โดยเฉพาะการบรรยายในที่สาธารณะ ผมเองก็ต้องรับฟังครับ ส่วนใหญ่บางท่านก็ได้ให้ข้อคิดเห็นว่า ที่ผมพูดนั้นรู้อยู่แล้ว เรียนมาแล้ว ทำมาแล้ว ถึงแม้ว่าผมจะพูดเรื่องที่ก้าวหน้าทันสมัยอย่างไร ผมก็ยังต้องกลับมาดูที่แนวคิด พื้นฐานเสมอ เพื่ออะไรครับ? เพื่อเติมพื้นฐานให้แน่ ในชีวิตจริงนั้นความสำเร็จต่างๆในโครงการต่างๆ หรือในการดำรงชีวิตก็มาจากพื้นฐานในเรื่องนั้นๆ ทั้งสิ้น เพราะว่าถ้าพื้นฐานไม่ดีแล้ว ก็คงจะไม่มีวันที่จะประสบความสำเร็จได้ แต่คนเรานี่แปลกมาก ไม่ชอบพื้นฐาน ไม่ชอบทำงานนัก ชอบแต่ทางลัด ทางง่ายๆ เร็วๆ เป็นต้น ไม่คิดที่จะปูพื้นฐานให้แน่อยู่เสมอ ส่วนใหญ่แล้ว เมื่อผ่านพื้นฐานไปแล้ว ไปเลย ไม่ได้กลับมาคิดพิจารณาเรื่องที่ผ่านมาให้ลึกซึ้งขึ้น ความจริงแล้วพื้นฐานที่เราได้เรียนนั้นอาจจะเป็นแค่เสี้ยวเล็กของฐานรากของความจริงในชีวิตในภาพใหญ่ก็ได้ เราเลยต้องทำให้ง่ายไว้เพื่อที่จะผ่านไปในส่วนที่เป็นพื้นฐานในส่วนอื่นๆ ในภาพใหญ่ พอผ่านไปพอสมควรก็ต้องกลับมาบูรณาการร้อยเรียงให้เข้ากันเป็นภาพใหญ่ที่มีคุณค่าใหม่ที่เป็นพื้นฐานของการดำเนินงานในเรื่องนั้นๆ
พื้นฐานที่ดีไม่ได้ถูกสร้างขึ้นในวันเดียว แต่เกิดจากการสั่งสมประสบการณ์ความเข้าใจในกลไกต่างๆ ที่เป็นพื้นฐานของความสำเร็จทั้งสิ้น นักกอล์ฟมือหนึ่งของโลก เวลาซ้อมก็ยังต้องกลับมาซ้อมอยู่เสมอและด้วยวิธีการในการฝึกซ้อมที่เป็นพื้นฐานในการเล่น ก็เพื่อความสำเร็จที่สูงขึ้นหรือก้าวหน้าขึ้น คนเราทั่วไปมักจะไม่ค่อยให้ความสำคัญกับพื้นฐาน ไม่ค่อยฝึกฝน เพราะมันดูไม่ Pro มันดูพื้นๆ ไม่ค่อยมีคุณค่า ใจร้อน แต่พื้นฐานมันสำคัญอย่างยิ่งในการสร้างคุณค่าในอนาคต ยิ่งไม่มีพื้นฐาน ยิ่งไม่มีอนาคต
ทุกครั้งที่ผมได้เรียนรู้อะไรใหม่ๆ ผมก็จะหาโอกาสกลับไปดูหรือทำความเข้าใจเพิ่มเติมในแนวคิดพื้นฐานอยู่ตลอดเวลา ในหลายๆ ครั้งผมพบว่า ผมเข้าใจอะไรหลายอย่างมากขึ้นกว่าที่เคยเข้าใจในอดีต หรือเข้าใจพื้นฐานมากขึ้น เพราะในอดีตนั้นเราไม่มีประสบการณ์ นั่นเป็นการสร้างพื้นฐานให้แน่นขึ้น
เรามักจะพยายามให้วิชา 101 นั้นมันผ่านไปอย่างรวดเร็วเพื่อจะได้ข้ามไปให้ถึง 102 และ 103 และในขั้นก้าวหน้าไปเรื่อยๆ แต่อย่าลืมว่า ในขณะที่เราเรียนวิชา 101 นั้น เราอายุยังน้อย ประสบการณ์ยังน้อย ความสามารถในการคิดอ่านก็ยังน้อย ถึงแม้จะผ่านไปได้ เพื่อผ่านไปถึงวิชา 102 และ 103 แล้ว แต่เราก็อาจจะยังไม่สามารถเข้าใจพื้นฐานของความสำเร็จทั้งหมดได้ ความเป็นพื้นฐาน 101 ก็ยังต้องอยู่ใน 102 และ 103 เพียงแต่เราจะเห็นพื้นฐาน 101 ในวิชา 102 และ 103 หรือไม่ แต่ถ้าท่านไม่เห็นวิชา 101 ในวิชา 102 และ 103 เสียแล้ว ต่อจากนั้นท่านก็ก้าวไปวิชา 104 และ 105 ท่านอาจจะล้มครืนได้ หรือท่านอาจจะไม่สามารถพัฒนาต่อได้ นั่นหมายความว่า ไม่ว่าท่านจะไปถึงไหน วิชา 106 107 108 … ท่านจะต้องเห็นวิชา 101 อยู่เสมอ และถ้าท่านเห็น 101 ในทุกขั้นตอนของการพัฒนาแล้ว ท่านก็จะเข้าใจ 101 ด้วยประสบการณ์ แล้วท่านก็จะใช้ 101 ในการพัฒนาความคิดเพื่อพัฒนาในขั้นสูงขึ้นเรื่อยตลอดไป แต่คนส่วนใหญ่นั้น หยุดการนำเอา 101 มาพัฒนา 105 จึงทำให้ ไม่มี 106 หรือทำได้ช้าว่า ดังนั้นอย่าได้ดูถูกเรื่องพื้นฐานที่เป็นฐานรากของเรื่องที่สูงๆ ท่านอาจจะพัฒนาไปได้ไกล และไปได้สูง แต่พื้นฐานท่านอาจจะไม่แกร่งพอ เมื่อเจอลมแรงก็อาจจะโคนลงได้
วิชาแต่ละเรื่องแต่ละสาขาก็พื้นฐานที่แตกต่างกันออกไป อย่างวิชาลอจิสติกส์และโซ่อุปทานเป็นสหวิทยาการและมีความเป็นบูรณาการอยู่ในตัวสูง ความเข้าใจในแนวคิดพื้นฐานก็ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ มีความซับซ้อนในตัวเองอยู่แล้ว ดังนั้นบางครั้งเราจึงจะต้องกลับมามองที่พื้นฐานความคิดอยู่ตลอดเวลาเพื่อที่จะเข้าใจแนวคิดพื้นฐานให้มากขึ้น ส่วนเรื่องของการนำไปปฏิบัติใช้นั้นก็เป็นอีกประเด็นหนึ่งที่แนวคิดพื้นฐานมีส่วนสำคัญมากเช่นกัน แต่ประเด็นที่ไม่สำเร็จในการปฏิบัตินั้น หรือนำไปปฏิบัติไม่ได้นั้นก็เพราะว่า แนวคิดพื้นฐานนั้นไม่แน่นพอ หรือไม่ได้มีความเข้าใจในแนวคิดพื้นฐานอย่างลึกซึ้งพอที่จะนำไปปฏิบัติได้
